Peuterplekken

De Papegaaiwijk in centrum Gent wordt -ondanks een vrij divers bewonersprofiel- vooral getekend door densiteit en een gebrek aan open groene gebieden. Dit net in een wijk die tal van jonge gezinnen telt die veelal -door eerder vermeldde densiteit- niet over een eigen tuin beschikken. Een tweede observatie toont dat de meeste beschikbare speeltuigen gericht zijn op hogere leeftijden (6+) en nogal installatietechnisch van aard zijn, wat vrij voorspelbaar spel oplevert. Beide observaties hebben geleid tot het gezamenlijk project van Marge en Eland, dat werd ingediend en gekozen voor uitwerking binnen het kader van het Wijkbudget. Het project poogt avontuurlijk, 'risicovol spel' voor jonge leeftijden (peuters en kleuters) te verenigen met aanplanting die de biodiversiteit een duw in de rug heeft. Plek voor peuters dus. Peuterplek.

Het project start vanuit de erkenning dat de ruimte schaars is en houdt zich aldus bewust kleinschalig. Het doel is om dit in te bedden in een reeds bestaande groenzone. Een uitgebreide scan van het gebied brengt alle publieke, maar ook (semi)private groenkamers in kaart. De eerste categorie is -zoals verwacht- ondervertegenwoordigd. De tweede categorie is sterk vertegenwoordigd. Heel wat instelling hebben zich in de loop van de geschiedenis genesteld in de wijk en hebben ruime open groene zones op hun terreinen. Na een marktonderzoek en kennismaking met verschillende partijen wordt de ontwikkeling van het Bachtenwalle-park in het noorden van de wijk verkozen als de interessantste piste.

Het park wordt sowieso binnenkort in zijn geheel door de Stad Gent aangepakt. De bestaande speelzone is sterk verouderd, zowel qua materiaal als qua gedachtegoed. De interventie wordt samen met Stad Gent hier ingepast. De zone wordt aangepakt als een wild en divers stukje groen. Verschillende inheemse planten wisselen elkaar af in soort, bloeitijd, hoogte en kleur. Aansluitend op de organische paden worden bankjes voorzien voor keuvelende en observerende ouders. Het spel start hier al: tussen de bankjes vertrekt een parcours van stapstammetjes met verschillende hoogtes. De paden geven uit op een ruimere zone. Hier treffen enkele houten dieren aan en gestapelde boomstammen. De boomstammen zijn lokale bomen die sneuvelden tijdens de laatste februaristorm. Vanuit dit gegeven vertrekt een parcours dat avontuurlijke oploopt en letterlijk omhoog loopt tot de top. Daar vinden we een bomenbalkon. Je kan er uitkijken over het park (verzicht), maar tegelijk ben je heel dicht bij de kruinen van omliggende bomen (dichte observatie). Het platform is vrij vormgegeven, zodat het in de geest kan transformeren van piratenschip, vliegend tapijt tot burcht. Het geheel wordt verder afgewerkt met informatiepunten die toelichting geven omtrent de beplanting en biodiversiteit én een boekenruilkast.