Hôtel Particulier

Dwergen tussen giganten. De ring wordt op deze plek getypeerd door grote volumes bekleed met herhalende velden van prefabbeton. Af en toe treft men er het beeld aan dat de ring een eeuw daarvoor had: een ware laan met statige herenhuizen en ‘hôtels particuliers’, geornamenteerde gevels met balkons, erkers en koetsdoorgangen. Ze zijn de eenzame getuigen van de grote tabula rasa acties uit het verleden.

Drie panden sluiten op elkaar aan, het middelste is een beschermd monument, de andere twee houden de blinde gevels op afstand. Men wenst een hotelfunctie te ontwikkelen: twee panden werken samen als een luxueus charmehotel, een derde pand zou fungeren als apart-hotel: een specifieke typologie waarbij appartementen en studio’s worden gecreëerd die ook gebruik kunnen maken van alle faciliteiten en diensten van het naastgelegen hotel. Voor dit derde pand start het traject.

De studie vat aan met een haalbaarheidsstudie waarbij uiterste scenario’s worden bekeken: een integrale restauratie van het historische pand, restauratie met een optopping van verscheidene verdiepingen en sloop met nieuwbouw. Bij nader onderzoek en gesprekken met de betrokken diensten wordt geconcludeerd dat nieuwbouw of verticale uitbreiding geen opties zijn. Een zuiver restauratief verhaal wordt het ook niet, want ondertussen is er ook al heel wat verloren gegaan en zijn er storende ingrepen in de plaats gekomen. Het wordt een genuanceerd verhaal van tactisch inzetten op restauratie, renovatie en een uitbreiding dat eigenlijk een inbreiding is.

De waardevolle onderdelen van het gebouw worden zorgvuldig in kaart gebracht: de voorgevel, bepaalde goed bewaarde salons, twee gedecoreerde traphallen. Andere elementen van het gebouw zijn in geest belangrijk, maar in materialiteit vergaand verloren: de verscheidene salons, de lichthappers, de dakkap. Andere elementen zijn enorm storend, zoals de parkeergarage op het gelijkvloers die ervoor zorgt dat het hele perceel volgebouwd is tot een hoogte van vijf meter.

Het project ontwikkeld zich doorheen deze mapping. Een lift wordt tactisch gekozen zodat ze op alle verdiepingen door minderwaardige ruimtes gaat. Traphallen vloeien organisch in elkaar over om het verhaal van erfgoed en brandveiligheid in overeenstemming te laten brengen. Bepaalde salons wordt gerestaureerd, waarbij de inbreng van nieuwe elementen, zoals vast meubilair en installaties voor keukens, heel secuur gebeurt. Andere salons worden gerenoveerd, waarbij de geest van het ontwerp zijn leesbaarheid behoudt, maar er ook andere mogelijkheden zijn met de invulling ervan. De zone voorbij het historische pand wordt integraal verwijderd en ontpit. In de plaats daarvan komt een beperkte kelderverdieping en een grote tuin. Het is een uitbreiding dat eigenlijk een inbreiding is. Dwergen in formaat, maar giganten in geest.