Splijten III

Ze zijn allemaal op hetzelfde moment gebouwd, de huizen in de straat, dat zie je aan de gevels. Achter de voortuinen zie je de herhaalde compositie: de witte lintelen, de raamverdeling en het karakteristiek asymmetrisch nisje van de voordeur. Stevig gebouwd als ze zijn, zijn ze nog steeds van dienst. Ze zijn niet zonder fouten. De woningen zijn behoorlijk compact, technische verouderd en vaak wat laag en donker. Het houweel klieft zich een weg en de massa splijt op drie plaatsen open.

Plaats één is achteraan. Een nieuwe tuinkamer gaat daar de hoogte in, neemt gulzig het licht binnen via een lichtstraat en de volledig glazen achtergevel. De balken lopen van binnen naar buiten, veranderen daar van kleur en krijgen accenten. De achtergevel doet wat de voorgevel ook al deed: met weinig materialen een sterk beeld evoceren. Een nieuwe keuken past zich in, nestelt zich tegen de muur, wordt ijler naarmate ze dichter bij de glasgevel komt. Een asymmetrische schots doet dienst als eiland.

Plaats twee is de traphal. Het is er donker en klein, bovendien is er nog geen trap naar de zolder die we graag willen gebruiken. De volledige vloerplaat verdwijnt. De traphal krijgt hoogte, reikt naar een dakraam. In het vrijgemaakte gat maakt een trap een heel bewuste pirouette. Ze moet op precieze wijze slingeren, op tijd starten en op tijd eindigen om het verdiep te bereiken, maar de gangzone ook vrij te laten. Snel genoeg draaien om de vrije hoogte ten opzichte van de onderliggende trap te bewaren. Ze zwiert rond een paal, die helemaal tot beneden gaat.

Plaats drie is een dakkapel. Een dakkapel is altijd een spannende plaats waar het hellende dak stopt met dalen en toch weer de hoogte neemt. Omdat het huis zo breed is, gebeurt iets onverwachts voor een rijwoning: een zijdelings zicht. De dakkapel is groot, maar niet te groot en die kan zich ver genoeg terugtrekken van de perceelsgrens om een raam te voorzien in de langse richting. Het moet wel een driehoek zijn gezien het snijdt met het dak. Samen met het raam in de achtergevel, plooit de hoek zich open, naar de avondzon en de boomtoppen in de verte.