Splijten II

Het huis was ooit twee huizen, maar iemand besliste dat met voldoende gaten, je die wel samen kan gebruiken. Het gelijkvloers werd al aangepakt en de schakeling tussen beiden woningen levert een interessante constellatie op. Op de verdiepingen ligt het erts echter nog niet ontgonnen onder de lagen. Met pikhouweel in de hand gaan we aan het werk.

De verdiepingen herbergen de nachtgedeeltes en meer privatieve gedeeltes. Kamers dus. Voor allerlei doeleinden. Het is er nogal schemerig, gezien het eigen gebouw wat in de weg staat. De dakkap wordt aangewend als daglichtvanger. Ze steekt boven alles uit, vangt de fotonen, en weerkaatst ze tot in de buik van de woning. Integrale kamers doen dienst als lichttunnel. Opening strekken zich uit van nok tot kim, van voor naar achtergevel, van scheimuur tot scheimuur. Geen zakelijke glasvlaktes, maar heel persoonlijke openingen. Gaten op maat van wat de mens erachter doet. Gaten op maat van de beweging van de zon. De massa van het gebouw splijt. Het licht sijpelt binnen. We verwelkomen het klieven en kerven.