Werk - 169

Soberrijk III (Edelweiss)

Omsingeld door stenen massieven, donker en onbeweegbaar. De perceelsgrens van het ultracompact perceel is genadeloos: de drie insluitende scheimuren zijn hoger dan het perceel diep of breed is. Hoe vinden we vrijheid uit deze ogenschijnlijke inklemming? Het opzoeken van die vrijheid, is het opzoeken van alles wat van belang is voor de levenskwaliteit: licht, zicht, en buitenruimte. Geen luxe in dit geval, maar een conditio sine qua non. We zoeken die vrijheid, waar hij te vinden is. En dan brengen we hem tot de verste hoek binnen.

Lees meerLees minder

Net zoals een wolkenkrabber zijn eigen lapje grond exponentieel herhaalt, probeert deze woning ook maximaal zijn minieme grondoppervlakte te verveelvoudigen. Het gabariet -een jurdisch bepaald volume- wordt tot zijn uitersten aangesproken. Het dak begint aan scheimuren als een rustig zadeldak, maar als er enige afstand is genomen knikken de lijnen alweer anders en verandert het plots in een mansardedak. Nok- en kroonlijsten staan tot het uiterste gespannen, om plaats te maken.

Binnen dat volume staan vloerplaten geschrankt Ze lopen van scheimuur tot scheimuur, maar tussen voor- en achterkamer verspringen ze telkens: een split level heet dat dan. Hierdoor kan je ondermeer alle vloerpassen maximaal controleren. Een berging onderin en achteraan, wordt op de absolute minimum vrije hoogte geplaatst. Hierdoor ontstaat binnen hetzelfde volume, plots een bijkomend niveau. Onder het dak vooraan kan maar een halve verdieping. Maar dat wordt dan net het inpandig buitenterras. Een echt kraaiennest, met zicht boven de daken en bijna de hele dag zon.

In de spatie tussen die vloerplaten -want ze raken elkaar niet aan- zitten de nodige trappen en technieken. Als een ijle ruggengraat, regelen ze allerlei transportstromen, op een zo open wijze, om het licht niet te hinderen. Dat licht, nemen we maar al te graag aan, het is kostbaar goed. Het komt door het dak en de voorgevel. Daar komt nog een voordeel van de splitlevel naar voor: de getrapte niveaus van de vloerplaten volgen de zonnehoek beter dan hun vlakke neven. De zon valt dieper en langer binnen. Het sijpelt overal tussen en door en langsheen.

De woning mag dan wel compact zijn, de betaalbaarheid staat immer onder druk. De rijkheid komt uit de ruimtelijke werking. Het sobere uit de materialen. Snelbouwsteen en predallen. Gepolijste vloeren. Balken en lintelen in het zicht. Keep it simple betekent vaak keep it affordable (en omgekeerd). De voorgevel is schatplichtig aan wat er binnen gebeurt en toont dit ook gewoon. Een plint in rood gevelmetselwerk dat het formaat van de snelbouw binnen overneemt. Betonnen balkjes als linteel en als dorpel. Daarboven een gepleisterd lijf. De ramen bevinden zich simpelweg waar ze nodig zijn. De compositie van raamverdelingen wordt mede vormgegeven door betaalbaarheid. Vast glas is goedkoper dan bewegend glas.

Het leek misschien wat onherbergzaam op het eerste zicht. Maar zelfs op de grauwe rots kan een fleurige bloem bloeien en floreren. Een edelweiss.

Werk - 169
169 beeld snede groter
IMG 20250110 1229512
169 OFG UI 20250206 PR plannen A3 P N 0
169 OFG UI 20250206 PR plannen A3 P N 1
169 OFG UI 20250206 PR plannen A3 P N 2
169 OFG UI 20250206 PR plannen A3 P N 3
169 OFG UI 20250206 PR plannen A3 P N 4
169 OFG scenario 4