Soberrijk II

Een groot gezin, met de wens voor een kleine voetafdruk. Er is een wild perceel, vol wild groen. Tussen dat groen wordt een oefening in compactheid gemaakt. Minder, maar betere vierkante meters. Meters die nauw verweven zijn met de omliggende natuur, met de baan van de zon en het verstrijken van seizoenen. De natuur is niet enkel een uitzicht, maar deel van geleefde context.

Weinig vierkante meters kunnen er slim en veel worden, als ze gedeeld worden. We denken na over meervoudig ruimtegebruik. Over hoe de relatie wordt gezien tussen de drie slapende kinderen, spelen en studeren. Tussen de ene praktijkruimte en het wonen. Circulatie louter omwille van circulatie heeft weinig betekenis in een compact plan.

Twee modulaire houtskeletbouw-eenheden volstaan. Ze worden in het atelier gemaakt en neergezet op het veld. Geschrankt en met een spatie. Daartussen bevindt zich een zone in buitenklimaat. Sterk beglaasd, maar niet verwarmd of geïsoleerd. Deze zone behoort tot de omliggende ruimtes toe. Ze is gang en berging, keuken en speelruimte, op regenachtige dagen kan er toch een kinderfeest doorgaan. Hetzelfde principe wordt toegepast op twee dwarse zones, stroken vormen circulatie, maar tegelijk zijn ze gebruiksruimte.

Ruimte in het kleine, flexibiliteit in het weinige. Een frugale manier van wonen, met een enorme rijkheid aan ervaringen, vanuit het gebouwde, vanuit het ongebouwde.