Kreuken II (Kenter)

Het valt niet meteen op, het is best subtiel, slechts een klein gebaar, maar het doet wel veel. Achteraan het historisch huis springt de oude achterbouw uit de weg. Ooit kon men vanuit de middelste kamer zo rechtstreeks naar de tuin kijken, langsheen de keuken, een kwaliteit intussen vergeten in latere bouwfases. Tussen hoofd- en achterbouw staat een schuine muur en er ontstaat een diagonale relatie tussen de ruimtes, een zelden geziene gebeurtenis binnen historische rijwoningen. Verder is er de zon. De achtergevel en tuin zijn grotendeels noord-gericht, al is er wel veel rechtstreeks avondlicht. Het gelijkvloers dient opnieuw bedacht te worden.

Het ontwerp trapt open van voor naar achter. De keuken wordt vooraan voorzien, bij het hele grote raam aan de straatzijde. Er kan worden gekeken naar gebeurlijke activiteit. Er staat een ingewikkelde kast tussen keuken en gang, met vele plekjes, zitbankjes, fietsennis en een binnenraam. Daarachter de eettafel en de nieuwe gangdeur. Binnenkomen gebeurt nu in de kern van de woning en doorprikt zo de lineaire circulatie. Daarna de oude achtergevel zoals aangetroffen, mét knik. Tussen knik en achterbouw een bureauruimte onder het bordes van de trap. Een studieuze grot, laag en geconcentreerd. Daarna de laatste kamer. Het plafond doet hetzelfde als de historische achterbouw, het springt uit de weg om ruimte te maken voor andere zaken. Het avondlicht valt doorheen een bovenlicht diep en rood binnen. Het plafond is zo eenvoudig mogelijk, geen krommingen, maar louter een kanteling van het vlak rondom een diagonale as. Naast de scherpe lijn van het bovenlicht zit een ronde koepel. De lijnen doen wat ze moeten doen, soms verspringen ze, of kantelen ze, of knikken ze. Een dwaling van hun verwachte richting. Als het nodig is. En dan gebeurt daar iets.