Technische fiche
Lees meerLees minder- Locatie
- Antwerpen
- Datum
- 2023
- Klant
- Professioneel
- Margeanen
- Lien Baele, Chloë Raemdonck
- Fase
- Concept
Hemelrijk (gestapelde werelden)
Haalbaarheidsstudie voor een meergezinswoning in een historisch dakenlandschap, onverwacht zwevend boven de etalages en banners.
Kijk omhoog. In een winkelstraat kijken we heel horizontaal rond ons heen. Etalages vragen onze aandacht, erachter gaan winkels schuil. Op het gelijkvloers, soms op de verdiepingen. Hoe meer we naar boven kijken in zo’n straat, hoe minder we aantreffen. Het is een oud zeer bij zo’n straten: boven de winkels zit soms een blinde stockage, of nog vaker: leegstand. Het extra pijnlijke is dat het vaak om historische panden gaat.
We durven omhoog te kijken. Onze cliënt durft omhoog te kijken. Het perceel is een historisch archipel aan afzonderlijke percelen en woningen. Beneden heeft de opeenvolging van retailfuncties reeds een kaalslag veroorzaakt. Nauwelijks historische elementen meer, zelfs geen voeling meer dat dit verschillende panden waren.
Als we omhoog kijken, zien we een radicaal ander beeld: een versnipperd dakenlandschap, sinterklaaswaardig, met vele historische topgevels en raampartijen. Onder die daken schuilen historische kamers, gespaard van de kaalslag op het gelijkvloers: versierde haarden, moulures, brede plankenvloeren en handgeschaafde houten dakspanten. Een onontgonnen hemelrijk. De mogelijkheid tot het stapelen van (leefwerelden).
De studie dient de mogelijkheden af te tasten om wonen te organiseren onder die daken. Wonen in zijn meest brede zin: afzonderlijke appartementen, co-housing, studentenstudio’s. Kansen en bedreigingen worden in kaart gebracht. Het landschap van opgedeelde daken spreekt tot de verbeelding, maar leidt ook tot stevige complexiteiten qua brandveiligheid, adressering, toegankelijkheid, verduurzaming en opdeelbaarheid. Het beantwoorden van dergelijke uitdagingen dient op zijn beurt te worden afgetoetst met de economische haalbaarheid van het project.
De studie voert deze scan uit over alle thema’s en woonvormen heen. Zonder determinerend te zijn vormt ze een degelijke basis voor besluitvorming.
Van "m'as tu vu" tot "invisble".
Een stadspaleis met een traditionele kern uit minstens de 17e eeuw, gewijzigd in neoclassicistische stijl in de eerste helft van de 19e eeuw. In 1850 vroeg de heer Bouquillon aan de architect Emmanuel Van Cuyck om enkele wijzigingen aan te brengen aan de gevel van het gebouw, dat toen twee verdiepingen had. De twee traveeën aan de linkerkant werden geaccentueerd in risaliet, er werd een plint, een deuropening en een venster toegevoegd.
Het huidige aanzicht is het resultaat van een verbouwing in opdracht van Joannes Henricus Van Velthoven, notaris van 1879 tot 1896, naar een ontwerp van architect Frans Van Dijk in 1880. De verbouwing omvatte de toevoeging van een tweede verdieping en stucdecoratie. De begane grond werd halverwege de jaren 1950 omgebouwd tot winkelpui. Van het traditionele 17e-eeuwse gebouw is in ieder geval het achterhuis met zijn diepe voorgevel en trapgevel bewaard.
Boven de banieren.
Boven de kaalslag van de commerciële ruimte eronder zweeft een vergeten rijk. Een drijvend archipel van puntgevels, zadeldaken, gedecoreerde salons en romantische spanten. Schitterend en verhalend, maar ook uitdagend op heel wat organisatorische en technische niveaus.
