Strekken I

De rijwoning blijkt eigenlijk een half open bebouwing: naast de woning is een poort meegenomen in het metselwerk, daarachter een spatie: een oprit? Het huis is schattig compact, maar ook te compact, en werd reeds in een vorige fase naar achter uitgebreid. Het huis is eigenlijk nog steeds te compact. Achteraan is geen plaats meer, maar opzij wel. De spatie tussen de twee blinde gevels wordt ingekleurd: het huis verbreedt zichzelf tot een rijwoning.

De ranke zijbouw schuift zich gemillimeterd in de mal van de spatie tussen de twee woningen. Het ontbrekende puzzelstuk. De ranke zijbouw is een plug-and-play element op schaal van de woning. Een kast voor het familieleven. Ze herbergt een brute speelruimte, bestand tegen modderige kindervoetstappen; een urban garage, kinderkamers en een vide naar de keuken. Ze takt zich aan op het hoofdgebouw, bereikbaar zonder bijkomende gangen of trappen.

Wanneer beperkte breedte een kwestie is, bouw je zo slank mogelijk. Een ranke houtskeletbouw verenigt structuur en thermische performantie. De kast staat achter het poortje. Vele decennia geleden lijkt de originele architect dit manouevre voorspeld te hebben: de decoratieve stenen en lijsten van de gevels gaan nog net de hoek om. Het volume heeft ook lijntjes en kleur. De geprofileerde staalplaat glanst in de avondzon. In een mini-erker zit een kind opgekruld met een boek.